Κείμενο από την Κίνηση Μελών ΣΥΡΙΖΑq
Το συνοπτικό κείμενο της Κίνησης Μελών ΣΥΡΙΖΑ:
1. Η πορεία από μικρό κόμμα αντιπολίτευσης στην κυβερνώσα αριστερά και στην καθαρή έξοδο από τα μνημόνια.
Η αλματώδης άνοδος της πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ στηρίχτηκε στο μεγάλο, πλατύ λαϊκό κίνημα κατά των μνημονίων, σε συνδυασμό με τη μακρά πολιτική παράδοση του χώρου υπέρ του ευρωπαϊκού προσανατολισμού αλλά και εναντίον του νεοφιλελευθερισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ τόλμησε να θέσει το ζήτημα της κυβερνώσας αριστεράς ως πρόταση διεξόδου στην κοινωνική πλειοψηφία, ως μία ευρύτατη πολιτική προοδευτικών συμμαχιών, σπάζοντας την κατεστημένη αντίληψη για την αριστερά, ως δύναμη μόνον κριτικής και αντιπολίτευσης. Μετά την επιδοκιμασία από τον ελληνικό λαό στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 της κρίσιμης πολιτικής επιλογής μας για έναν δύσκολο συμβιβασμό που κράτησε τη χώρα στην Ευρώπη, οδηγήσαμε τη χώρα στην καθαρή έξοδο από τα μνημόνια. Αντίθετα με τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν αφομοιώσαμε ούτε υιοθετήσαμε τις επιβαλλόμενες πολιτικές λιτότητας και αποσύνθεσης της ελληνικής οικονομίας και του κοινωνικού ιστού και δικαιωθήκαμε!
2. Αγωνιζόμαστε για την Ευρώπη της δημοκρατίας, της ανάπτυξης, της κοινωνικής δικαιοσύνης
Η άνοδος της επιρροής και σε κάποιες περιπτώσεις η είσοδος σε κυβερνήσεις ακροδεξιών, εθνικιστικών, ξενοφοβικών κομμάτων, σε συνδυασμό με την πολύχρονη κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού χρειάζεται μια ξεκάθαρη απάντηση. Καθήκον των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων στην ΕΕ είναι η ταυτόχρονη σύγκρουση με τον κυρίαρχο (μέχρι πρόσφατα) νεοφιλελευθερισμό και με τον ολοκληρωτισμό της νέας ακροδεξιάς, ούτως ώστε οι ευρωπαϊκές πολιτικές να υπηρετούν την κοινωνική δικαιοσύνη, την δίκαιη και ισότιμη αναπτυξιακή προοπτική, την αλληλεγγύη και την αυξημένη δημοκρατική νομιμοποίηση μέσα από την ενίσχυση των αντιπροσωπευτικών θεσμών οργάνων της ΕΕ, όπως το Ευρωκοινοβούλιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο πολιτικός χώρος που εργάζεται σταθερά για την οικοδόμηση μιας μεγάλης αριστερής και προοδευτικής συμμαχίας. Στην υπόθεση αυτή σημαντική προσφορά έχει ήδη το Προοδευτικό Φόρουμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι αντίστοιχες πρωτοβουλίες στην Ελλάδα, στις οποίες συμμετέχουμε και πρέπει να ενισχυθούν με κάθε δυνατότητα.
3. Η ανασυγκρότηση της αριστερής και προοδευτικής κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας.
Το 2019 αποτελεί το ξεκίνημα μιας νέας, ελπιδοφόρας περιόδου, αλλά και μια χρονιά μεγάλων εκλογικών μαχών. Βασικό καθήκον μας είναι να διασαφηνίσουμε άμεσα στον ελληνικό λαό τις δυο κύριες πολιτικές προτάσεις για την προοπτική της χώρας, που θα συγκρουστούν στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019. Το μόνο που “εγγυάται” η πολιτική του κ. Μητσοτάκη είναι η ανακοπή της ανάπτυξης που έχει ξεκινήσει, η μεγαλύτερη φτώχεια και ανεργία, λόγω των περιοριστικών πολιτικών, που διαρκώς ομολογεί ότι σχεδιάζει, η επιστροφή στα γνώριμα αδιέξοδα. Η διαχρονική διχοτομία Δεξιάς – Αριστεράς, που χαρακτηρίζει όλες τις νεωτερικές κοινωνίες από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, κατατείνει σε ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό διπολισμό με προγραμματικό περιεχόμενο και στη διαμόρφωση ενός προοδευτικού μετώπου με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ ως τον ένα πόλος της αναμέτρησης, ανεξάρτητα από τις επιλογές των κομμάτων του μεσαίου χώρου. Μόνος στόχος στις βουλευτικές εκλογές του 2019 είναι η επανάληψη των νικών του 2015.
4. Μαζί με τα κινήματα και υπερασπίζοντας την αυτονομία τους.
Η αντίληψη μας θέλουμε και επιδιώκουμε να εκφραστεί και στην συγκρότηση του αριστερού και προοδευτικού πόλου στην ελληνική κοινωνία, ως ένα εγχείρημα «όχι μόνον από πάνω αλλά και από κάτω», κάτι που πρέπει να εκφραστεί και στην καθημερινή λειτουργία του συλλογικού μας υποκειμένου. Ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να επιδιώξει να ελέγξει οργανωτικά τα κινήματα, αλλά την συνεχή και άμεση επικοινωνία με αυτά αι την ανάδειξη ενεργών πολιτών.
5. Για ένα πιο μαζικό, ουσιαστικά δημοκρατικό κόμμα.
Το παραδοσιακό μοντέλο πολιτικής οργάνωσης βρίσκεται διεθνώς σε κρίση με διάφορες απαντήσεις να έχουν κατατεθεί. Πρέπει, να αντιστοιχίσουμε στο μέτρο του δυνατού, την πολιτική επιρροή του κόμματος με την οργανωτική του υπόσταση. Κατά τούτο, οι τάσεις δεν νοούνται, ούτε ως προσωποπαγείς συσπειρώσεις, ούτε ως κλειστοί μηχανισμοί υπηρέτησης εσωκομματικών τακτικών. Επιδίωξή μας είναι το πραγματικό κόμμα των μελών, όπου οι οργανωτικές λειτουργίες και τα κομματικά όργανα σε όλα τα επίπεδα εξυπηρετούν και συνδυάζονται με την μαζική και ουσιαστική συμμετοχή.
Ολόκληρο το κείμενο της Κίνησης Μελών ΣΥΡΙΖΑ:
1. Η πορεία από μικρό κόμμα αντιπολίτευσης στην κυβερνώσα αριστερά και στην καθαρή έξοδο από τα μνημόνια.
Η ολοκλήρωση του κύκλου των μνημονίων είναι μία ιστορική καμπή, η οποία μας υποχρεώνει να επισκεφτούμε εκ νέου το πρόσφατο παρελθόν του κόμματος, της παράταξης και της χώρας. Να αποτιμήσουμε ψύχραιμα τα γεγονότα και να τα ερμηνεύσουμε. Να απαντήσουμε στο τί συνέβη, τί πετύχαμε, γιατί το καταφέραμε. Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, θα μας βοηθήσει να θέσουμε τις προτεραιότητες της επόμενης περιόδου και να ανταποκριθούμε στα νέα καθήκοντα, ατομικά και συλλογικά, τα οποία θέτει η συγκυρία. Η αλματώδης άνοδος της πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ από το 2010 και έπειτα έχει αποδοθεί από πολλούς στο γεγονός, ότι το ΠΑΣΟΚ διέρρηξε τους δεσμούς, που είχε οικοδομήσει από τη δεκαετία του ’80, με τα λαϊκά στρώματα. Επειδή, δηλαδή, ταυτίστηκε με τη δεξιά, αγκάλιασε το νεοφιλελευθερισμό, απεμπόλησε το κοινωνικό κράτος και συνηγόρησε στην αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων. Η ερμηνεία αυτή, ωστόσο καταφέρνει να αιτιολογήσει μόνο μερικώς όσα συνέβησαν.
Η ερώτηση που περιορίζεται στο «γιατί έπεσε το ΠΑΣΟΚ» δεν απαντάει στο ερώτημα, γιατί νίκησε ο ΣΥΡΙΖΑ, υποτιμά την σημασία του συγκεκριμένου πολιτικού σχεδίου και της φυσιογνωμίας του χώρου μας για την επίτευξη της μεγάλης νίκης το 2015. Αυτά μέσα στις ανάγκες της τότε συγκυρίας συμπυκνώθηκαν σε 4 άξονες:
i. Ο ΣΥΡΙΖΑ στον αγώνα του για την ανατροπή του παλιού πολιτικού συστήματος στηρίχτηκε σε ένα μεγάλο, πλατύ λαϊκό κίνημα, που δεν επιδίωξε να το ελέγξει και να το χειραγωγήσει, αλλά αντίθετα το αφουγκράστηκε και άκουσε τον προβληματισμό του. Αναγνώρισε, ότι επρόκειτο για ένα γνήσιο λαϊκό ξέσπασμα, που έπρεπε να έχει τη δική του αυτόνομη συμμετοχή στις εξελίξεις.
ii. Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε την μάχη ενάντια στις πολιτικές των μνημονίων και στην τυφλή υπακοή του τότε δικομματισμού (και όχι μόνο) στις εντολές της τρόικας, στη βάση της μακράς πολιτικής παράδοσης ευρωπαϊκού προσανατολισμού του χώρου. Συνδύασε την εσωτερική πολιτική σύγκρουση με την προβολή και διεκδίκηση των αναγκαίων πολιτικών αλλαγών στο ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η πολιτική αυτή λογική του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αξιόπιστη, επειδή ήταν γειωμένη και συνεπής
- με τις ιστορικές θέσεις του χώρου.
- με την κριτική, που από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 ακόμη είχε ασκηθεί στον νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό των συμφωνιών του Μάαστριχτ και του Άμστερνταμ
- με την ακόμη πιο σκληρή κριτική, που είχε ασκηθεί μετέπειτα στην αρχιτεκτονική, που επελέγη από τις κυρίαρχες συντηρητικές δυνάμεις, για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
iii. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθετε με επιμονή, όλη εκείνη την περίοδο, την πρόταση για μια ευρύτατη πολιτική προοδευτικών συμμαχιών,που θα διευκόλυνε την αλλαγή πολιτικού προσανατολισμού της χώρας. Πρόταση, που συμβάδιζε με την στρατηγική επιδίωξη για καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος. Η πρόταση εκείνη δεν υιοθετήθηκε από τις τότε ηγεσίες. Αγκαλιάστηκε όμως από το λαό και αποτέλεσε το έναυσμα για την πλειοψηφική λαϊκή συσπείρωση στις εκλογικές γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ.
iv. Ο ΣΥΡΙΖΑ τόλμησε να θέσει το ζήτημα της κυβερνώσας αριστεράς ως πρόταση διεξόδου στην κοινωνική πλειοψηφία, που είχε ήδη αποστασιοποιηθεί από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, προσδίδοντας στην πρότασή του αυτή, σαφή χαρακτηριστικά για μια οριστική ανατροπή των μέχρι τότε δυσοίωνων προοπτικών και σπάζοντας την κατεστημένη και σκόπιμα καλλιεργημένη αντίληψη για την αριστερά, ως δύναμη μόνον κριτικής και αντιπολίτευσης.
Η πολιτική και εκλογική κεφαλαιοποίηση αυτών των πυλώνων πολιτικής, ήρθε με την αρχική επιτυχία στις εκλογές του 2012, που ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση και ολοκληρώθηκε με την εκλογική νίκη του Ιανουαρίου 2015.Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 επιδοκιμάστηκε από τον ελληνικό λαό η σκληρή διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου, η κρίσιμη πολιτική επιλογή μας να παραμείνουμε στο Ευρώ και η επιλογή να κλειστεί τελικά η συμφωνία του Ιουλίου 2015, η οποία μέσα από έναν δύσκολο συμβιβασμό, έβαζε τις βάσεις για την ανάκτηση της οικονομικής κυριαρχίας της χώρας.
Το 62% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα που είχε προηγηθεί, έστειλε ηχηρό μήνυμα ενάντια στις παρεμβάσεις, που αρνούνταν το δικαίωμα του ελληνικού λαού να αποφασίζει δημοκρατικά για το μέλλον του. Αποτέλεσε απαραίτητο εφόδιο στην επίτευξη μιας συμφωνίας με τα λιγότερο δυνατά υφεσιακά χαρακτηριστικά.
Η επιτυχία του ελληνικού προγράμματος, μετά την δύσκολη συμφωνία του 2015, απαιτεί επίσης πολιτική αξιολόγηση. Το πώς και το γιατί δηλαδή ως κόμμα και ως κυβέρνηση, πετύχαμε εκεί που άλλοι απέτυχαν και είχαμε το πρώτο ελληνικό Πρόγραμμα που ολοκληρώθηκε με επιτυχία και οδήγησε στην καθαρή έξοδο από τα μνημόνια.
Η διαφορά της δικής μας πολιτικής μετά το 2015 ήταν, ότι επιδιώξαμε και πετύχαμε να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα και όλους τους απαραίτητους και επώδυνους συμβιβασμούς με το μικρότερο δυνατό υφεσιακό αποτέλεσμα, ώστε:
- να προστατεύσουμε στον μεγαλύτερο εφικτό βαθμό τα εισοδήματα
- να μειώσουμε την ανεργία.
- να στηρίξουμε τις δομές του κοινωνικού κράτους, που είχαν αποσυντεθεί το 2011-2014 και σε κάποιες περιπτώσεις να τις επεκτείνουμε (όπως υγειονομική κάλυψη ανασφάλιστων, σχολικά γεύματα, κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης, νέο επίδομα τέκνων, κλπ).
Πέραν της προφανούς κοινωνικής σημασίας που είχε αυτή η προτεραιότητα μας, ήταν και απαραίτητη προϋπόθεση για να σπάσει ο φαύλος κύκλος του παρελθόντος και να διαμορφωθούν όροι συναίνεσης και ανοχής στην κοινωνία απέναντι στη διακυβέρνηση της αριστεράς και βεβαίως σε ένα πρόγραμμα με πολύ δύσκολες πτυχές. Τα προγράμματα προσαρμογής που εφαρμόστηκαν από τις συγκυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προκαλούσαν νέα ύφεση, άρα νέα δημοσιονομική αποτυχία, άρα νέα ανάγκη λιτότητας. Στο ζήτημα αυτό συγκρουστήκαμε επιτυχώς με τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και τη μονομέρεια του ΔΝΤ και συγκεκριμένων κύκλων της ΕΕ, αναδείξαμε τον λανθασμένο χαρακτήρα των προηγούμενων προβλέψεων τους, δεν αφομοιώσαμε ούτε υιοθετήσαμε τις επιβαλλόμενες πολιτικές λιτότητας και αποσύνθεσης της ελληνικής οικονομίας και του κοινωνικού ιστού και δικαιωθήκαμε! Η άρρηκτη σύνδεση της επιτυχίας του Προγράμματος με το στόχο της δίκαιης ανάπτυξης, τη στήριξη του κοινωνικού κράτος και την μείωση της ανεργίας ήταν η βασική θέση μας και η λυδία λίθος για την έξοδο από τα μνημόνια.
2. Αγωνιζόμαστε για την Ευρώπη της δημοκρατίας, της ανάπτυξης, της κοινωνικής δικαιοσύνης
Το πεδίο μέσα στο οποίο αγωνίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η Ελλάδα και η Ευρώπη παράλληλα. Η στρατηγική σημασία, που δίνει ο πολιτικός μας χώρος στην χάραξη και προώθηση ενός αριστερού και προοδευτικού σχεδίου για την ΕΕ, είναι από τα ιδρυτικά και φυσιογνωμικά μας χαρακτηριστικά. Το καινούργιο στοιχείο των τελευταίων ετών δεν είναι η σπουδαιότητα που αποδίδουμε εμείς στην προοπτική της ΕΕ, αλλά η αυξημένη βαρύτητα που οι δικές μας απόψεις έχουν αποκτήσει για τους συνομιλητές μας, για το αριστερό και προοδευτικό κίνημα συνολικά στην Ευρώπη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πρώτη κυβέρνηση στην ΕΕ με κορμό την ριζοσπαστική αριστερά, και ανέλαβε αντικειμενικά μεγάλη ευθύνη. Η επιτυχία της ολοκλήρωσης του προγράμματος και η έξοδος από τα μνημόνια, χαιρετίστηκε από ένα πολύ πλατύ φάσμα πολιτικών δυνάμεων. Τώρα θα αξιολογηθεί πανευρωπαϊκά ο τρόπος με τον οποίο θα αξιοποιήσουμε τους νέους βαθμούς ελευθερίας στη χάραξη της πολιτικής μας, στην οποία προεξάρχουσα θέση θα πρέπει να έχει η στήριξη του κόσμου της εργασίας καθώς και η υλοποίηση του σχεδιασμού μας για την δίκαιη ανάπτυξη.
Κεντρική και διακηρυγμένη επιδίωξή μας αποτελεί η συγκρότηση μιας μεγάλης συμμαχίας αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων μπροστά στις Ευρωεκλογές του 2019. Η συγκεκριμένη αυτή επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ συνδέεται άμεσα με την φύση της σημερινής συγκυρίας στην Ευρώπη. Η άνοδος της επιρροής και σε κάποιες περιπτώσεις η είσοδος σε κυβερνήσεις ακροδεξιών, εθνικιστικών, ξενοφοβικών κομμάτων χρειάζεται μια ξεκάθαρη απάντηση. Πέραν της εκλογικής ή δημοσκοπικής ενίσχυσης της ακροδεξιάς, ακόμη πιο ανησυχητική είναι η δυνατότητα που έχει αποκτήσει να διαμορφώνει την πολιτική ατζέντα σε μια σειρά κράτη-μέλη, να μεταφέρει την συζήτηση σε ευνοϊκό γι’ αυτήν έδαφος. Είναι φανερό ότι η νέα ευρωπαϊκή ακροδεξιά θα επιχειρήσει να δημιουργήσει εντυπώσεις στις Ευρωεκλογές. Η ανάδειξη ενός ισχυρού αριστερού και προοδευτικού πόλου δυνάμεων με σχέδιο και όραμα για την ΕΕ θα είναι το βασικό ανάχωμα στην εξελισσόμενη αντεπίθεση των αντιδραστικών δυνάμεων.
Τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγήσει την ΕΕ η πολύχρονη κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού βρίσκονται στη ρίζα των σημερινών προβλημάτων στην ήπειρο μας. Η ιδεοληπτική μονομερής προσήλωση στις σταθεροποιητικές πολιτικές που υλοποιούνται σε βάρος της ανάπτυξης και της απασχόλησης, η πλήρης κυριαρχία των αγορών και των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, απομάκρυναν την ΕΕ από τις ιδρυτικές της αξίες, τους ουμανιστικούς στόχους των ιδρυτών της και την πανευρωπαϊκή κληρονομιά των αγώνων για κοινωνική δικαιοσύνη. Οι πολιτικές λιτότητας και η μεταφορά πλεονασμάτων στον παραγωγικό βορρά, έχουν φτωχοποιήσει το νότο, αλλά και τα χαμηλά εισοδηματικά κοινωνικά στρώματα στο βορρά. Παράλληλα, το έλλειμμα δημοκρατικής λειτουργίας στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς προκάλεσε την απογοήτευση και την αποξένωση των πολιτών.
Καθήκον των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων στην ΕΕ είναι η ταυτόχρονη σύγκρουση με τον κυρίαρχο (μέχρι πρόσφατα) νεοφιλελευθερισμό και με τον ολοκληρωτισμό της νέας ακροδεξιάς, κάτι που προϋποθέτει την προβολή του διακριτού και πολιτικά ανταγωνιστικού δικού μας προοδευτικού σχεδίου για την ΕΕ. Γιατί η ΕΕ παραμένει σύμφωνα με την ιστορικά δικαιωμένη θέση μας (και σήμερα ίσως ακόμη περισσότερο απ’ ότι στο παρελθόν) το πλέον προνομιακό πεδίο και η ελάχιστη γεωγραφική περιοχή, προκειμένου να μπει φραγμός στην ασυδοσία των αγορών και να αποκρουστεί το νέο ανελεύθερο ακροδεξιό ρεύμα.
Βασικοί πυλώνες της ΕΕ, που πρέπει να αποτελούν κοινή μας κοινωνική και οικονομική αναγκαιότητα και τους οποίους αγωνιζόμαστε για να συν-οικοδομήσουμε, είναι
- η κοινωνική δικαιοσύνη,
- η δίκαιη και ισότιμη αναπτυξιακή προοπτική,
- η αλληλεγγύη και η ανεκτικότητα,
- η αυξημένη δημοκρατική νομιμοποίηση μέσα από την ενίσχυση των αντιπροσωπευτικών οργάνων της ΕΕ, όπως το Ευρωκοινοβούλιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνος ο πολιτικός χώρος που εργάζεται σταθερά στην προοπτική ενός αριστερού και προοδευτικού φεντεραλισμού για την Ευρώπη που είναι η πραγματικά ελπιδοφόρα προοπτική για την ΕΕ. Σε αντίθεση με την περιχαράκωση στα κρατικά σύνορα, την φοβία προς τον ξένο, τον μετανάστη, το διαφορετικό, την επιστροφή στους οικονομικούς εθνικισμούς και προστατευτισμούς.
Ως προς τη προσφυγική κρίση, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα και ως κυβέρνηση εξαρχής τάχθηκε υπέρ των πολιτικών εκείνων που στηρίζουν τους αδύναμους, τα θύματα των πολεμικών συγκρούσεων, τους ξεριζωμένους. Υπέρ των ειρηνευτικών επιλύσεων, προσπάθησε με κάθε τρόπο τόσο στους ευρωπαϊκούς θεσμούς όσο και σε παγκόσμιους οργανισμούς να αναδείξει το ζήτημα. Παράλληλα στήριξε έμπρακτα τις διάφορες δράσεις αλληλεγγύης με την ενεργό συμμετοχή των μελών και φίλων του.
Η μεγάλη αριστερή και προοδευτική συμμαχία για την ανάταξη της ΕΕ αφορά την ριζοσπαστική αριστερά, τους Πράσινους, τα τμήματα της σοσιαλδημοκρατίας που αποκολλώνται από την προηγούμενη προσκόλληση τους στον νεοφιλελευθερισμό, κινήσεις πολιτών που ελπιδοφόρα αναδύονται πάνω στο έδαφος της αντίθεσης στην ξενοφοβία, τον ρατσισμό και την ακροδεξιά. Αφορά μια υπαρκτή κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία των ευρωπαίων πολιτών που μπορεί και πρέπει να εκφραστεί με σημείο εκκίνησης τις Ευρωεκλογές. Στην υπόθεση αυτή σημαντική προσφορά έχει ήδη το Προοδευτικό Φόρουμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι αντίστοιχες πρωτοβουλίες στην Ελλάδα, στις οποίες συμμετέχουμε και πρέπει να ενισχυθούν με κάθε δυνατότητα.
3. Η ανασυγκρότηση της αριστερής και προοδευτικής κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας.
Η Ελλάδα έχει μπει στην εποχή μετά την καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια. Μια εποχή νέων δυνατοτήτων και νέων προκλήσεων για όλους μας. Οι προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτή τη νέα περίοδο, που στοχεύουν άμεσα στην ενίσχυση των τμημάτων της κοινωνίας που επλήγησαν περισσότερο από την πολύχρονη κρίση, απεικονίστηκαν στον Προϋπολογισμό του 2019 και την ματαίωση της περικοπής των συντάξεων, στις νομοθετικές παρεμβάσεις για τον κατώτερο μισθό, στη διανομή του κοινωνικού μερίσματος. Στη προστασία της πρώτης κατοικίας, την επιδότηση των στεγαστικών δανείων και ενοικίου, στη απομείωση των οφειλών και την ρύθμιση των 120 δόσεων και κλπ. Οι δεσμεύσεις μας γίνονται πράξη και βάζουν τα θεμέλια για την ανάταξη της ελληνικής κοινωνίας.
Η έγκριση της Συμφωνίας των Πρεσπών από τη Βουλή της ΠΓΔΜ αποτελεί μεγάλο βήμα για την διασφάλιση της σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή μας. Η επισφράγιση της Συμφωνίας από το ελληνικό Κοινοβούλιο, μετά την ολοκλήρωση των συνταγματικών αλλαγών στην γείτονα χώρα, σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής συνεργασίας και περιφερειακής ανάπτυξης στα Βαλκάνια.
Το 2019 αποτελεί το ξεκίνημα μιας νέας, περισσότερο ελπιδοφόρας περιόδου. Είναι όμως και μια χρονιά κατά την οποία θα δοθούν από τον ΣΥΡΙΖΑ μεγάλες μάχες και οι οποίες έχουν το πιο κρίσιμο διακύβευμα. Στις πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις που θα διεξαχθούν, κρίνεται η φυσιογνωμία και η πολιτική κατεύθυνση της διακυβέρνησης της χώρας σ' αυτή τη νέα εποχή, τόσο σε τοπικό, περιφερειακό και κυβερνητικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο ΕΕ καθώς κρίνεται η πολιτική εκπροσώπηση της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για μια κρίσιμη πενταετία.
Βασικό καθήκον όλων μας είναι να διασαφηνίσουμε άμεσα στον ελληνικό λαό, τις δυο κύριες πολιτικές προτάσεις για την προοπτική της χώρας που θα συγκρουστούν στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019. Η επιλογή που αντικειμενικά καλούνται να κάνουν οι Έλληνες πολίτες είναι αν συνεχίζουμε μπροστά ή αν επιστρέφουμε ολοταχώς προς τα πίσω. Αν ξεπερνάμε οριστικά την κρίση και τις αιτίες που την γέννησαν ή αν τις δημιουργούμε πάλι από την αρχή. Αν αποκαθιστούμε σταδιακά τους μισθούς, τις συντάξεις, τα εισοδήματα ή αν τους δίνουμε ένα νέο χτύπημα προς τα κάτω. Αν συνεχίζουμε στην πορεία οικοδόμησης κοινωνικού κράτους στη χώρα μας ή αν επιλέγουμε τη διάλυσή του. Σε τελευταία ανάλυση, η επιλογή που θα κάνουν οι Έλληνες πολίτες με την ψήφο τους στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019 και πρώτιστα στις βουλευτικές εκλογές, είναι αν οι θυσίες και οι προσπάθειες 8 ολόκληρων ετών, που ήδη πιάνουν τόπο θα δικαιωθούν ή όχι!
Το μόνο που “εγγυάται” η πολιτική του κ. Μητσοτάκη είναι η ανακοπή της ανάπτυξης που έχει ξεκινήσει, η μεγαλύτερη φτώχεια και ανεργία, λόγω των περιοριστικών πολιτικών που διαρκώς ομολογεί ότι σχεδιάζει, η επιστροφή στα γνώριμα αδιέξοδα. Μόνη οδός για τη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη είναι οι γνώριμες σε όλους πια νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που θα βαδίσουν “χέρι χέρι” με την αυταρχοποίηση του κράτους, την οποία επίσης μας “εγγυάται” η πανίσχυρη πια εσωκομματικά ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ. Σε όφελος των γνωστών ολιγαρχών, που εποφθαλμιούν την ανεξέλεγκτη διαχείριση των δημοσίων έργων και των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων όπως παλιά, καθώς και εκείνων που ωφελούνταν από την ασυδοσία στην αγορά εργασίας, τις διάφορες ελαστικότητες και την παραβατικότητα στην εργατική νομοθεσία. Σε βάρος όμως, της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων, των συνταξιούχων, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων μας, που αγωνιούν για το μέλλον.
Η σύγκρουση λοιπόν που έχουμε μπροστά μας δεν είναι απλώς θεωρητική και ιδεολογική. Αφορά την ζωή, την ελπίδα, την προοπτική κάθε πολίτη αυτής της χώρας. Τα στρατηγικά μας προτάγματα, οι στόχοι και οι πολιτικές που τα κάνουν πράξη, εκφράζουν και συγκροτούν την πραγματική προοδευτική πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών. Είναι οι στόχοι και οι πολιτικές για το μέλλον, σε αντίθεση με το παρελθόν που εκφράζεται από τον ακραίο και αποτυχημένο νεοφιλελευθερισμό και την παρωχημένη ακροδεξιά ρητορεία.
Στη μάχη αυτή για το παρόν και το μέλλον, πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχει η νέα γενιά. Οι νέες και νέοι που οραματίζονται ένα κόσμο καλύτερο με ίσα δικαιώματα, εργασία για όλους, που έχουν περιβαλλοντική ευαισθησία και πολιτιστικές ανησυχίες. Αυτοί θα δώσουν της γενιάς τους των αγώνα προκειμένου να μην επιβληθούν νεοφιλελεύθερες πολιτικές και ακροδεξιές αντιλήψεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας εμπιστοσύνη στις νέες και τους νέους, θα συνεχίσει να βρίσκεται στο πλευρό τους και να παλεύει, ώστε να γίνουν πράξη όλα όσα ονειρεύονται.
Είναι λοιπόν αναπόφευκτο στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019 να αναδειχθούν και να συγκρουστούν μεταξύ τους οι δυο αντιθετικές στρατηγικές. Να αναδειχθούν οι νέες διαιρετικές τομές στο εκλογικό σώμα, που έχουν έντονα κοινωνικά χαρακτηριστικά και εκπηγάζουν από τις ανάγκες της συγκυρίας. Η διαχρονική διχοτομία Δεξιάς – Αριστεράς που χαρακτηρίζει όλες τις νεωτερικές κοινωνίες από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, παίρνει τις ειδικές μορφές της μέσα στη συγκυρία: πρόοδος– συντήρηση, νεοφιλελευθερισμός– κοινωνικό κράτος, η παραγωγική ανασυγκρότηση και η δίκαιη ανάπτυξη απέναντι στην υποταγή στις ανάγκες της «αγοράς», προοδευτική συνεργασία, ασφάλεια και συνύπαρξη στην γεωγραφική περιοχή μας, ή επιστροφή στους αδιέξοδους και επικίνδυνους εθνικισμούς. Οι υπαρκτές αυτές διαιρετικές τομές αντικειμενικά κατατείνουν στη διαμόρφωση ενός προοδευτικού μετώπου με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ ως ο ένας πόλος της αναμέτρησης, ανεξάρτητα από τις επιλογές των κομμάτων του μεσαίου χώρου. Οδηγούμαστε από τον πολιτικό δικομματισμό της μεταπολιτευτικής περιόδου, στον πολιτικό και κοινωνικό διπολισμό με προγραμματικό περιεχόμενο.
Το προγραμματικό αυτό περιεχόμενο αυτονόητα αφορά το παρόν και το μέλλον. Δεν μπορεί να έχει σαν προϋπόθεση την πλήρη συναντίληψη και την κοινή αξιολόγηση γεγονότων και πολιτικών συσχετισμών μιας άλλης πολιτικής περιόδου. Το να τίθενται μετ’ επιτάσεως τέτοια ζητήματα ιστορικής αποτίμησης ως προϋπόθεση στο σήμερα, λειτουργεί αντικειμενικά αποπροσανατολιστικά από τις πραγματικές, ουσιαστικές συγκλίσεις πολιτικής και στρατηγικής αντίληψης.Την μείζονα σύγκρουσή μας με την ακραία συντηρητική και βαθιά νεοφιλελεύθερη αντεπίθεση.
Δεν είναι τυχαίο μέσα στη συγκυρία, το ότι η διαμόρφωση αυτού του διπολισμού και του αριστερού – προοδευτικού πόλου στην Ελλάδα, συμπίπτει χρονικά με την γόνιμη διαδικασία διαμόρφωσης μιας μεγάλης προοδευτικής συμμαχίας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι εξελίξεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αλληλοεπηρεάζονται και τα ζητήματα στρατηγικής που ανακύπτουν για το στρατόπεδο της ευρείας Αριστεράς είναι παρόμοια.
Η πεισματική άρνηση της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ να κατανοήσει τις εξελίξεις και συγκλίσεις γραμμών (με όλες τις διαφορετικότητες τους) σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εκφράζει την πολιτική ομηρία του από την επιλογή της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Το σύρσιμο του ΚΙΝΑΛ από την ΝΔ, πόσο μάλλον από την ΝΔ με τον πανίσχυρο ρόλο της ακροδεξιάς πτέρυγας Σαμαρά – Γεωργιάδη, βαθαίνει διαρκώς και περισσότερο την αποκοπή από αυτό των προοδευτικών και κεντροαριστερών πολιτών.
Μόνος στόχος στις βουλευτικές εκλογές του 2019 είναι η επανάληψη των νικών του 2015. Διεκδικούμε τη νίκη παίρνοντας οριστικό διαζύγιο από την ασφάλεια της περιχαράκωσης και της αυτοαναφορικότητας. Την ασφάλεια των μικρότερων εκλογικών μεγεθών και των λιγότερων ευθυνών. Η αποφυγή των ευθυνών, των επιλογών, μερικές φορές των συμβιβασμών (που φέρνει μαζί της η άσκηση της διακυβέρνησης) δεν μπορεί να θεωρηθεί «αριστερή κανονικότητα». Αντίθετα, το πρώτο ιστορικά πρόταγμα της αριστεράς, στα γενεσιουργά της ιδεολογικά κείμενα τον 19ο αιώνα, ήταν «να αλλάξουμε την υπάρχουσα κατάσταση». Δηλαδή, να ασκήσουμε εξουσία και διακυβέρνηση. Ο περιορισμός και η περιθωριοποίηση της αριστεράς ιστορικά ήταν, όχι η δική της επιλογή, αλλά το αποτέλεσμα ηττών και αντιδημοκρατικής καταστολής της.
Στήριγμα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι και πάλι η ενεργοποίηση και κινητοποίηση των πολιτών και η πολιτική εκπροσώπηση, αφενός του ευρύτερου κόσμου της εργασίας, αφετέρου των κοινωνικών στρωμάτων που ο νεοφιλελευθερισμός είχε σπρώξει στο περιθώριο. Η συμμετοχή στην πολιτική αντιπαράθεση και στις εκλογές όλων όσων τα κόμματα του παλιού δικομματισμού θέλουν να κάνουν αόρατους είναι το κλειδί της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Απέναντι στην εικονική πραγματικότητα της προπαγάνδας ΜΜΕ της διαπλοκής, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επικοινωνήσει άμεσα και αδιαμεσολάβητα: Με τους νέους, τους άνεργους, τους επισφαλώς απασχολούμενους, τους σήμερα απογοητευμένους από την πολύχρονη κρίση και να εκφράσει την τόλμη και την πολιτική βούληση αλλαγής της αριστεράς, που γίνεται πράξη κόντρα σε όλες τις δυσκολίες. Δηλαδή να εκφράσει την δική τους ελπίδα.
Στο κρίσιμο επίπεδο των Αυτοδιοικητικών εκλογών έχουμε εφόδιο μας την καθιέρωση της απλής αναλογικής που επιβάλλει κουλτούρα συνθέσεων και δημοκρατικών, προοδευτικών συγκλίσεων. Μακριά από λογικές «καθαρότητας» και «καταγραφής» που οδηγούν σε απομόνωση, να προωθήσουμε τις αρχές και τις αξίες μας στην Αυτοδιοίκηση, μέσα από συνδυασμούς νίκης συγκροτημένους πάνω σε προγραμματική βάση. Πρέπει να υπάρξει άμεση κομματική ενεργοποίηση, ώστε οι πολύ σωστές αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής για την Αυτοδιοίκηση, να μην μείνουν κενό γράμμα και τελικά οδηγηθούμε στα ίδια λάθη του 2014! Ειδικά σε μια περίοδο που οι Αυτοδιοικητικές εκλογές θα ταυτιστούν με τις Ευρωεκλογές, κινδυνεύουμε να υπάρχει άλλο πολιτικό αφήγημα για τις Ευρωεκλογές (προοδευτικό Forum, συνεργασίες – συμμαχίες, αντιδεξιό μέτωπο, κλπ) και άλλο για ορισμένους Δήμους και Περιφέρειες. Πέραν του πολιτικού συμβολισμού των αποτελεσμάτων, ο στρατηγικός προσανατολισμός των νέων Διοικήσεων σε Δήμους και Περιφέρειες θα έχει κρίσιμη σημασία για την υλοποίηση του αναπτυξιακού σχεδιασμού της χώρας. Είναι υποχρέωση μας να μην εκχωρήσουμε την Αυτοδιοίκηση στις δυνάμεις της συντήρησης, της αδράνειας, του πελατειακού κράτους, της αντιμεταρρύθμισης.
4. Μαζί με τα κινήματα και υπερασπίζοντας την αυτονομία τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε και έχει την ιδεολογική και πολιτική αρχή, ότι τα αυτόνομα κοινωνικά κινήματα μπορούν να γίνουν συνιστώσες δυνάμεις της πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής. Η αντίληψη μας θέλουμε και επιδιώκουμε να εκφραστεί και στην συγκρότηση του αριστερού και προοδευτικού πόλου στην ελληνική κοινωνία. Αυτό εννοούμε όταν τονίζουμε ότι η υπόθεση της παραγωγικής και αναπτυξιακής ανασυγκρότησης, του κοινωνικού μετασχηματισμού, των μεγάλων τομών στο κράτος, την Δημόσια Διοίκηση και το πολιτικό σύστημα , είναι ένα εγχείρημα «όχι μόνον από πάνω, αλλά και από κάτω».
Η αντίληψη μας αυτή εκφράστηκε στα 15 Αναπτυξιακά Συνέδρια που διοργανώθηκαν με ανοιχτή συμμετοχή των τοπικών φορέων. Εκφράστηκε στις θεσμικές αλλαγές που ψηφίστηκαν από τη Βουλή και ενδυνάμωναν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών. Εκφράστηκε στην συμμετοχή των πολιτών και της κοινωνίας στον διάλογο για την Συνταγματική Αναθεώρηση.
Οπωσδήποτε πρέπει να εκφραστεί και στην καθημερινή λειτουργία του συλλογικού μας υποκειμένου. Ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να επιδιώξει να ελέγξει οργανωτικά τα κινήματα. Πρέπει να επιδιώξει την συνεχή και άμεση επικοινωνία με αυτά, σε όλα τα επίπεδα ξεκινώντας από το τοπικό, και την ανάδειξη ενεργών πολιτών από αυτά, σε όλα τα επίπεδα πολιτικής δράσης και λήψης αποφάσεων.
5. Για ένα πιο μαζικό, ουσιαστικά δημοκρατικό κόμμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκροτήθηκε σύμφωνα με το μοντέλο του πυραμιδικού κόμματος (κόμμα νέου τύπου) ακολουθώντας τις παραδόσεις των κομμάτων της αριστεράς και όχι μόνον. Η συγκρότηση αυτή των κομμάτων, ήταν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αντίστοιχη τόσο της κοινωνικής οργάνωσης της εργασίας και της παραγωγής, όσο και των διαθέσιμων δυνατοτήτων και εργαλείων που διασφάλιζαν την δημοκρατική συμμετοχή.
Σήμερα έχουν αλλάξει και τα δυο αυτά βασικά δεδομένα. Η παραγωγή, τουλάχιστον στις πιο ανεπτυγμένες οικονομίες, δεν είναι κυρίως έντασης εργασίας, αλλά έντασης κεφαλαίου και γνώσης. Στοιχείο που αντανακλάται άμεσα στην κοινωνική οργάνωση των δυνάμεων της εργασίας. Τα εργαλεία ενημέρωσης αλλά και έκφρασης γνώμης, συμμετοχής των πολιτών στα κοινά, έχουν αλλάξει ριζικά με τις τεχνολογίες πληροφορικής και το διαδίκτυο. Ως αποτέλεσμα αυτών, το παραδοσιακό μοντέλο πολιτικής οργάνωσης βρίσκεται διεθνώς σε κρίση με διάφορες απαντήσεις να έχουν κατατεθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πρέπει να έχει ουσιαστική συμβολή σ’ αυτό τον προβληματισμό, με το καταστατικό Συνέδριο, που ομόφωνα αποφάσισε στο τελευταίο του Συνέδριο. Είναι όμως ανάγκη να αναληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες. Οι πολιτικές και εκλογικές μάχες, που περιγράφηκαν προηγουμένως, δεν θα δοθούν με επιτυχία χωρίς το κόμμα στην πρώτη γραμμή. Είναι απολύτως απαραίτητο, το επίπεδο και η κλίμακα οργάνωσης του κόμματος να είναι αντανάκλαση της πολιτικής επιρροής του χώρου που εκφράζει και εκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Η οργάνωσή του να αντιστοιχεί, χωρίς να ταυτίζεται βέβαια, με την πολιτική του ακτινοβολία.
Πρέπει το συντομότερο, να αντιστοιχίσουμε στο μέτρο του δυνατού, την πολιτική επιρροή του κόμματος με την οργανωτική του υπόσταση.Ταυτόχρονα, να κάνουμε όσο περισσότερο γίνεται γόνιμη την πολιτική σύνθεση απόψεων, ιδεολογικών και πολιτικών ρευμάτων μέσα στο κόμμα, υπερβαίνοντας την μερικότητα των επιμέρους πολιτικών παραδόσεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει οργανωτικά ένα μικρό κόμμα, που κατά συνέπεια δεν μπορεί να έχει αρμούς σύνδεσης με την κάθε έκφραση του μαζικού κινήματος. Την περίοδο 2012-2014 υπήρξε ένα κύμα πολιτών με διάθεση ένταξης, αλλά το αντιμετωπίσαμε σε πολλές περιπτώσεις με λογική περιχαράκωσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε σαν ένα εκλογικό μέτωπο, στο οποίο συνέπραξαν αρκετές συνιστώσες, διατηρώντας δικαίωμα βέτο. Μετεξελίχθηκε σε ενιαίο πολυτασικό κόμμα. Η πολιτική λογική στην δημοκρατική λειτουργία μέσω τάσεων είναι η ανάδειξη και έκφραση των διαφορετικών πολιτικών πλατφορμών. Είναι ο γόνιμος διάλογος και η σύνθεση. Είναι η διαρκής αναζήτηση απαντήσεων στα ερωτήματα της ιστορικής συγκυρίας. Είναι η αναζήτηση συγκλίσεων και η γονιμοποίηση του διαλόγου στο κόμμα και την κοινωνία.
Κατά τούτο, οι τάσεις δεν νοούνται, ούτε ως προσωποπαγείς συσπειρώσεις, ούτε ως κλειστοί μηχανισμοί υπηρέτησης εσωκομματικών τακτικών, ανεξάρτητοι από την ύπαρξη ή όχι συνολικά διαφορετικής πλατφόρμας. Ειδικά για ένα κόμμα με κυβερνητική ευθύνη, δεν μπορούμε να ανακαλύπτουμε στο κόμμα διαφωνίες που δεν έχουν τεθεί – συζητηθεί στην Κυβέρνηση. Ανάλογα λοιπόν με την πολιτική και ιδεολογική συγκυρία, οι τάσεις δεν μπορεί να παραμένουν εσαεί αναλλοίωτες. Πρέπει να αποτελούν ευρύτερα ρεύματα ιδεών, με επιμέρους συγκλίσεις και αποκλίσεις στα ζητήματα.
Πρέπει να γίνει μία συντονισμένη προσπάθεια, ταυτόχρονα και πανελλαδικά. Να αξιοποιήσουμε τη διεθνή εμπειρία και στο θέμα του μοντέλου του Κόμματος, όπου υπάρχουν ήδη κάποιες αξιόλογες πρωτοβουλίες.
Ο Κόρμπιν στην Αγγλία, με αποφάσεις που πήρε, κατάφερε να ανοίξει το Κόμμα του και να το οδηγήσει σε εντυπωσιακή μαζικοποίηση. Βασικό χαρακτηριστικό των πρωτοβουλιών εκεί ήταν η δημιουργία μαζικών δικτύων με το κόμμα και γύρω από το κόμμα, χάρη στα οποία έσπασε η αίσθηση αποξένωσης των ενεργών πολιτών από την οργανωμένη κομματική ζωή. Κάτι αντίστοιχο έκανε ο Σάντερς στις ΗΠΑ, με σημαντικά αποτελέσματα όσον αφορά τη συμμετοχή και την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα. Βασική πολιτική επιλογή και του δικού μας χώρου, ως πολιτικού φορέα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, θα πρέπει να είναι η δυναμική αξιοποίηση του διαδικτύου ως εργαλείου, όχι μόνον ενημέρωσης, αλλά ουσιαστικής συμμετοχής.
Η τελευταία αυτή παράμετρος μπορεί να αποβεί κρίσιμη στο πως αντιλαμβανόμαστε και πόσο πράγματι επιθυμούμε ένα ταυτόχρονα περισσότερο μαζικό και περισσότερο δημοκρατικό κόμμα. Το διαδίκτυο δεν είναι τηλεόραση· η ποιοτική διαφορά του είναι η δυνατότητα ανατροφοδότησης και συμμετοχής στον διάλογο. Η προπαγανδιστική χρήση του Διαδικτύου δεν θα απαντά στις σύγχρονες ανάγκες συμμετοχής των πολιτών. Ζητούμενο είναι ο ανοιχτός πολιτικός διάλογος, η διακίνηση και η αποτύπωση των απόψεων των μελών, αλλά και των πολιτών που δεν ανήκουν οργανικά στον ΣΥΡΙΖΑ ή που ανήκουν οργανικά σε κάποιον άλλον πολιτικό φορέα. Το όριο του πυραμιδικού κόμματος στις σημερινές συνθήκες αποτυπώνεται στις κοπιαστικές διαδικασίες, όπου οι απόψεις των μελών δύσκολα εκφράζονται λόγω χρόνου, ακόμη πιο δύσκολα διακινούνται και τελικά φιλτράρονται αντικειμενικά μέσα από τις αναγκαίες διαδικασίες εκπροσώπησης.
Επιδίωξή μας είναι το πραγματικό κόμμα των μελών, όπου οι οργανωτικές λειτουργίες και τα κομματικά όργανα σε όλα τα επίπεδα να υπηρετούν και να συνδυάζονται με την μαζική και ουσιαστική συμμετοχή.
Είναι κοινή πλέον αντίληψη στους συντρόφους, τους φίλους, τους πολίτες που στήριξαν και στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι η λειτουργία των τάσεων (όπως την γνωρίσαμε τα προηγούμενα χρόνια) έκλεισε πλέον τον ιστορικό της ρόλο. Γι’ αυτό επιλέγουμε τις ανοιχτές –δημόσιες συζητήσεις και εκδηλώσεις υπό το πρίσμα ενός ανοιχτού ρεύματος ιδεών. Σε αυτή τη προσπάθεια για την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να συνεχίσει να πρωταγωνιστεί στον ευρύτερο αριστερό και προοδευτικό χώρο με αναλλοίωτα τα φυσιογνωμικά του χαρακτηριστικά, καλούμαστε όλες και όλοι να συμβάλουμε εποικοδομητικά για την υλοποίηση πολιτικών που θα υπηρετούν τις ανάγκες των πολλών.